FRED WITH TYRES VS ΜΗΤΣΟΣ ΒΟΥΛΚΑΝΙΖΑΤΕΡ

FRED WITH TYRES, HERB RITTS 1984

NITRO ΙΟΥΛΙΟΣ 2010

Αναλαμβάνουμε ελαιοχρωματισμούς σε κατοικίες, επαγγελματικούς χώρους και Σταρ Ελλάς.

Πιθανός διάλογος στο ατελιέ της ΙΜΑΚΟ

Πρωταγωνιστούν, δύο art director, ένας junior art director, μια εναλλακτική αρθρογράφος και ένας hipster.

Art director 1

– Από τότε που μας έκοψε ο θείος (σσ Κωστόπουλος) το facebook, βαριέμαι τόσο πολύ που δουλεύω για να περνάει η ώρα.

Art director 2

– Εμπνευσμένο αυτό που είπες man, μια στιγμή να το tweetαρω.

Εναλλακτική αρθρογράφος

– Τι κάνουν τα αγόρια μου?

Art director 1-2 & junior

– Liquify…

Εναλλακτική αρθρογράφος

– Πάλι προσπαθείτε να σουλουπώσετε τις κακομοίρες? Θέλουν να γίνουν και μοντέλα…

Hipster (μπαίνει μέσα στο γραφείο τρώγοντας κρουασάν…. από Paul εννοείται)

- Γειάάά

Art director 1

- Paul, έτσι?? Μύρισε Γαλλία...

Εναλλακτική αρθρογράφος

- Αγόρια, ανακάλυψα μια ταβέρνα εδώ πιο κάτω που άμα θες μπαίνεις στην κουζίνα και σερβίρεσαι μόνος σου. Μιλάμε για θεϊκά κεφτεδάκια και λατρεμένα φασολάκια. Λέω να τα κάνω μόδα φέτος τα φασολάκια (note to self: φασολάκια in).

Art director 1-2 & hipster

- Ok, φύγαμε.

Art director 1

- Junior αναλαμβάνεις το εξώφυλλο για το Nitro. Σχεδόν έτοιμο το έχω, λίγο τα χρώματα δούλεψε γιατί δεν πρόλαβε να μαυρίσει καλά το κορίτσι και στείλτο στην παραγωγή. Εμείς πάμε για φασολάκια.

Junior art director (κάνει σκέψεις ενώ επεξεργάζεται την εικόνα)

Δεν καθόμουν στο νησί να περνάω με ασβέστη τα πεζούλια? Τέτοια εποχή έρχονται και οι τουρίστριες, άρχοντας θα ήμουνα. Όχι όπως εδώ, να κάνω τον χαμάλη. Junior πήγαινε ρε παίκτη να φέρεις καφέ, junior κάνε αυτά τα ξεφονταρίσματα, όλη την ώρα junior junior junior junior ανάθεμα κι αν ξέρουν πως με λένε Λευτέρη.

Αυτό ήταν, τα παρατάω και πολλά έκανα. Στέλνω το αρχείο και την κάνω για το νησί.

Η ΒΕΝΕΤΙΑ ΟΠΩΣ ΔΕΝ ΤΗΝ ΕΧΕΙΣ ΞΑΝΑΔΕΙ...

Με αποσυντόνισε τόσο πολύ αυτό το εξώφυλλο,

που έφυγα από το περίπτερο χωρίς να πάρω το Down Town!!!

I HIT ROCK BOTTOM*

Πριν από λίγο μίλησα τηλεφωνικά με τον Αλέξανδρο -Ασπροδόντη- Πετρίδη για δουλειά.

Όσο για τον πελάτη που με ανάγκασε να πέσω τόσο χαμηλά λέγοντας μου,
"-Θέλω τον Αλέξανδρο Πετρίδη στα εγκαίνια"
του το έχω φυλαγμένο...



*pun intended

A VERY SHORT COMEDY

Really proud of my friend!!!

LOST AFTERTASTE

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΡΩΣΤΟ ΧΙΟΥΜΟΡ, ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΑΡΡΩΣΤΗΜΕΝΟ

Επέστρεψα στο σπίτι πριν απο λίγο.

Είχα μάθει απο νωρις για τα γεγονότα στην Αθήνα.

Μπήκα σε δυο-τρία site  για να ενημερωθώ και

αντίκρυσα την παρακάτω φράση απο twitter ενός

πολύ μικρού ανθρώπου:

Παιδιά, αν διαβάζει κάποιος άνεργος, η Marfin ψάχνει για τρεις υπαλλήλους. #imfgr

Θέλω να κάνω εμετό απο ντροπή.

ΔΕΝ ΤΟ ΘΕΛΩ, ΑΛΛΑ ΘΑ ΣΕ ΣΤΕΝΑΧΩΡΗΣΩ, ΧΡΗΣΤΟ ΨΩΜΟΠΟΥΛΕ...

Το λοιπόν.....από τα 15 περίπου, μου άρεσε η ιδέα του τατουάζ.

Όταν ενηλικιώθηκα ήμουν σίγουρος πως κάποια στιγμή θα κάνω.

Αυτή η στιγμή ήρθε το 2006.

Στην αρχή σκεφτόμουν να κάνω ένα σύμβολο (πρωτότυπο, δεν μπορείς να πεις...).

Βλέποντας όμως τα ίδια ή παρόμοια σχέδια να μεταφράζονται αλλιώς από site σε site, ή οι ίδιες λέξεις να αντιπροσωπεύονται απο εντελώς διαφορετικά σχέδια, εγκατέλειψα άμεσως την ιδέα.

Σκέψου να νομίζεις πως έχεις "χτυπήσει" επάνω σου την λέξη "θάρρος" και τελικά να σημαίνει "ψάρι"!!! (Διάλογος Sheldon - Penny, The big bang theory).

Ισως να είμαι και ψωνάρα αλλά δεν ήθελα να κάνω απο τα έτοιμα σχέδια που έχουν στα ντοσιέ στα τατουατζίδικα.

Η ιδέα για το σχέδιο μου ήρθε καθώς κοιτούσα έναν πίνακα ζωγραφικής (πόσο πιο intellectual πια?).

Το περιέγραψα, ο tattoo artist το ετοίμασε , μ΄άρεσε, το χτύπησα και ήμουν πολύ χαρούμενος.

Αλλά το θέμα δεν είμαι εγώ, είναι ο Χρήστος Ψωμόπουλος.

Ο οποίος υποθέτω πως πέρασε απο μια παρόμοια διαδικασία, άκουσε το ρητό "η υπομονή είναι αρετή των δυνατών" πολύ του άρεσε και αποφάσισε να το "χτυπήσει".

Πολυ πιθανό, όταν βγήκε απο το τατουατζίδικο να ήταν πολύ χαρούμενος κι αυτός.

Αλλά θα τον στεναχωρήσω....

Για να δούμε τι έκανε

Ξεπερνάω την πόζα "ημιεσταυρωμένος" (δεν μου είναι εύκολο, αλλά το ξεπερνάω).

Το tattoo φαίνεται ωραίο, έχει τις σκιές του κτλ και είναι χτυπημένο σε σημείο που απ'οτι λένε πονάει πολύ (respect Χρήστο).

 Ας το δούμε λίγο πιο προσεκτικά...

                           

Χρήστο Ψωμόπουλε, επαναλαμβάνω πως δεν θέλω να σε στεναχωρήσω, περνάς και δύσκολα αυτό το διάστημα [θητεία, Τζούλια Αλεξανδράτου (εντάξει επίτηδες το έβαλα το όνομα, αμάρτησα για περισσότερα hits)] αλλά κάποιος πρέπει να στο πει:

Yποθέτω πως ήθελες να "χτυπήσεις" την φράση "patience is the virtue of the strong".

Έλα όμως που "χτύπησες" την φράση  "patience is the viture of the strong".

Το οποίο "viture" σημαίνει (σύμφωνα με το google) ..... τίποτα!!!

Για να μην αναφέρω πως και η λέξη "patience" μου φαίνεται κάπως περίεργα γραμμένη...

Είσαι και κοσμογυρισμένος, το μιλας και το εγγλέζικο, τι να πω?

ps. Αντε εσύ δεν το είδες, η Ultimate δεν το πρόσεξε???

Τα παιδιά της γειτονιάς Mου με πειράζουνε

.... ενώ οι φίλοι μου με κοροιδεύουν.
Δεν έχω αποφασίσει ακόμα αν είναι εξαιρετικό ή ηλίθιο.
Νομίζω όμως πως αυτό το "τραγούδι-σκέψεις-ζοχαδιασμένου-κάτοικου πόλης" μου αρέσει.....
Είμαι αυτός που κολλάει απο πίσω σου στο μετρό.


The Boy - eimai aftos by stopthatsound

THE END OF AN AFFAIR

Γνωριμία,
φλερτ,
έξοδος για καφέ,
πρώτο φιλί,
έξοδος για ποτό,
xxx,
σχέση,
βαμβάκια ντεμακιγιαζ στο μπάνιο μου (wtf?),
"- απο ποιά μεριά του κρεβατιου κοιμάσαι?",
γνωριμία (μου) με τους φίλους της,
γνωριμία (της) με τους φιλους μου,
λήξη ενθουσιασμού,
τέλος...

Τελικά, όσο μεγαλώνεις κάποια πράγματα γίνονται σε άλλες ταχύτητες.
Εκεί που στα 15 ήθελες έναν μήνα για να τολμήσεις το πρώτο φιλί, τώρα σε έναν μήνα φτάνεις να συζείς (σχεδόν).
Ευτυχώς που μπορείς και βλέπεις το ίδιο γρήγορα, αν η σχέση έχει περιθώρια να πάει παραπέρα και προλαβαίνεις να το τελειώσεις πριν πληγωθεί κάποιος.

ΥΓ. I think I'm back και έχω και πολλά posts για διάβασμα!

The L in "The L word" stands for lame ending or Λακ of inspiration?

Oh sweet Jesus!!!

Τι τραγικό, τεράστιο ξενέρωμα :

παρακολουθείς μια σειρά για να δεις ποια λεσβία σκότωσε την μαλακισμένη την Jenny και μάντεψε.................. δεν το μαθαίνεις!

Απλά τελειώνει και βλέπεις τις "λαμπερές" πρωταγωνίστριες , να πηγαίνουν για κατάθεση στο τμήμα με αέρα star (το μαλλί να ανεμίζει όπως της Απόλυτης, βλέμμα γεμάτο σιγουριά, βάδισμα γεμάτο αυτοπεποίθηση κτλ) με εξαίρεση την μουστακαλή Μαξ (Δεν είναι λάθος απροσεξίας είναι Η μουστακαλής Μαξ όχι μουστακαλού, μεγάλη ιστορία) που πάει σαν λιμενεργάτης.

Να φταίει το writer's block?

Να φταίω εγώ?

Να φταις εσύ?

Μπορεί να φταίει και το νησί...

p.s. Mην ακούσω λέξη για spoiler, έτσι?

ΜΗΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΒΟΛΗ?

Δεν είναι για το ένα ευρώ επιπλέον, αλλά βλέποντας δώρο χριστουγέννων σε απόδειξη με ημερομηνία 12.01.2010 ένιωσα λίγο μαλάκας και κορόιδο.

Μάλιστα θα ισχύει μέχρι τις 15 του μήνα, όπως μας ενημέρωσε η σερβιτόρα.

LET'S GET LOST

κι η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει...

GOD HATES FANGS??? I ADORE THEM!!!

Είχα διαβάσει για το True Blood (πριν ξεκινήσει η προβολή) και απο την σύντομη περιγραφή , ήξερα πως θα μπει στην λίστα με τις πιο αγαπημένες μου σειρές ever.

Πριν το True Blood. ο Alan Ball μου είχε κλέψει την καρδιά με το αριστουργηματικό Six feet under (ίσως η σειρά με το πιο εμπνευσμένο επεισόδιο-φινάλε) όπου το χιούμορ, το σεξ, ο θάνατος, οι νευρώσεις, οι αρρώστιες, οι σχέσεις (φιλικές, οικογενειακές, ερωτικές) αναμιγνύοταν τόσο αβίαστα και σχεδόν ρεαλιστικά.

Ακόμα θυμάμαι μια συγκλονιστική ατάκα της "Brenda", μετά απο τον θάνατο ενός παιδιού "If you lose a spouse, you're called a widow, or a widower. If you're a child and you lose your parents, then you're an orphan. But what's the word to describe a parent who loses a child? I guess that's just too fucking awful to even have a name."

To True Blood, αναφέρεται στο "coming out" των vampire μετά απο την ανακάλυψη μιας γιαπωνέζικης εταιρείας, η οποία παράγει συνθετικό αίμα. Τι γίνεται όμως όταν ενα vampire έρχεται να ζήσει σε ένα χωριό της Louisiana και ερωτεύεται την χαρωπή-βασανισμένη-τηλεπαθητική γκαρσόνα??? Γίνεται ο κακός χαμός.

Εξαιρετικά τοπία, τρελοί χαρακτήρες, τέλεια μουσική, τίτλοι αρχής "δουλεμένοι" περισσότερο απο μια σεζόν ελληνικού σήριαλ, και ναι, ναι, ναι, πωρώθηκα και θέλω να γίνω vampire ΤΩΡΑ (παιδιάστικο το ξέρω).


p.s. Όταν σε μια σκηνή, βάζεις έναν θηριώδη vampire (σχεδόν δύο μέτρα), με αλουμινόχαρτο βαφής στο κεφάλι να διαμελίζει έναν τύπο και το αποτέλεσμα όχι απλά να μην είναι γελοίο αλλά να είναι και τρομακτικό, είσαι μεγάλος μάγκας.

p.s.2. "Fangs" είναι τα μυτερά δόντια που χρησιμοποιούν για να δαγκώνουν και να πίνουν αίμα.

HAPPIER NEW YEAR

΄Ισως κλισέ το τραγούδι, αλλά αγαπημένο.
Καλή χρονιά, να έχουμε δίπλα μας ανθρώπους να
μας αγαπάνε και να τους αγαπάμε.