LA ZONA & HARD CANDY

Χθες είχε Λαικιζόπουλο και ποδόσφαιρο, οπότε ήταν βραδιά home cinema!

Πρώτη ταινία “La Zona”.

Κάπου στο Μεξικό υπάρχει μια ελίτ κοινότητα ανθρώπων που προφυλάσσεται από τον έξω κόσμο με φράκτη και 24ωρη παρακολούθηση από σύγχρονα συστήματα ασφαλείας. Κανείς δεν μπορεί να μπει χωρίς ειδική άδεια, ούτε καν η αστυνομία. Ένα βράδυ, λόγω καταιγίδας καταρρέει μια διαφημιστική πινακίδα, δημιουργώντας πέρασμα προς την κοινότητα. Τρεις έφηβοι («αλητάκια») μπαίνουν στη La Zona και .............δεν το συνεχίζω γιατί από εδώ και πέρα αρχίζει η ιστορία.

Από τους ηθοποιούς αναγνώρισα τον Daniel Giménez Cacho (Κακή Εκπαίδευση, Αλμοδοβάρ) και την Maribel Verdú (Θέλω και τη μαμά σου, Κουαρόν).

Πολλές δυνατές εικόνες, από την μια η εξαθλίωση με τα λαμαρινόσπιτα και από την άλλη ο οικισμός-πρότυπο όπως επιτάσσει το “αμερικάνικο όνειρο”. Σε βάζει σε σκέψεις, πόσο μακριά μπορεί να φτάσει κάποιος για να “προστατέψει” τη ζωή του, πόσο ασφαλής μπορείς να είσαι, ποιο είναι το τίμημα που πρέπει να πληρώσεις για όλα αυτά και αν τελικά αξίζει.

Δεύτερη ταινία “Hard Candy”

Όχι αγαπητoί Madonna fan, μην απορείτε και μην ενθουσιάζεστε, δεν έχει κάνει ταινία βασισμένη στο τελευταίο της album το κορίτσι μας.

Πρωταγωνιστεί η Ellen Page (η έγκυος έφηβη από το Juno) και ο Patrick Wilson (Little Children, Watchmen).

Οποιαδήποτε προσπάθεια περιγραφής της υπόθεσης, θα είναι huge spoiler για όσους δεν την έχουν δει. Απλά θα αναφέρω πως έχει να κάνει με έναν 32χρονο άντρα και ένα 14χρονο κορίτσι που γνωρίζονται μέσω chat και συναντιούνται.

Είχα καιρό να δω ταινία που να με σοκάρει και δεν μιλάω για σοκ “τύπου Saw” όπου παίρνεις το βλέμμα από την οθόνη γιατί αηδιάζεις -δεν έχει τέτοιες εικόνες- αλλά πιο βαθύ.